TAVI Yöntemi

TAVI; sedasyonla ya da genel anestezi altında yapılır. Her ikisinde de hasta uyutulur ve hastanın işlem boyunca ağrı hissetmemesini sağlayan ilaçlar verilir. İkisi arasındaki temel fark şudur: Genel anestezide hastanın solunum yoluna tüp (esnek boru) takılır, yani hasta entübe edilir ve havayı hastaya solunum cihazı verir. Sedasyonda ise solunum tüpü takılmaz, hasta solunum cihazına bağlanmaz, hasta solunumunu kendi yapar. TAVI’de mümkün olduğunca sedasyon tercih edilir. Çünkü, sedasyon ile işlem süresi daha kısa ve risk de daha azdır. Ancak, bazı tıbbi durumlarda genel anestezinin uygulanması gerekebilir (TAVI’nin aksine kalp ameliyatında genel anestezi zorunludur).

Anestezi doktoru işlem boyunca hastanın hayati fonksiyonlarını; yani kan basıncını, kalp hızını, solunum sayısını ve kalitesini sürekli takip eder. Böylece, işlemi yapan biz girişimsel kardiyologlar da kendi işimize, yani kapağı yerleştirmenin detaylarına daha iyi odaklanmış oluruz.

İşlemde önce, yapay kapağı taşıyan kateter (TAVI kateteri) için sağ ya da sol kasıktan uygun olanı hazırlarız. Uzun bir teli ve bunun üzerinden kaydırılarak ilerletilen TAVI kateterini kasıktan kalbe göndeririz ve bozulmuş kapak hizasında yapay kapağın takılacağı yeri ayarlarız. Katetere bağlı olan bir mekanik bir kumanda sayesinde yapay kapağı kateterden çıkarırız ve yeri iyiyse bırakırız. Yapay kapak yerleştirildiği anda çalışmaya başlar. İşlem boyunca kalp de çalışmaya devam eder, yani ameliyatın aksine TAVI’de kalbin durdurulmasına gerek yoktur. Dolayısıyla, TAVI’de kalp-akciğer pompası da kullanılmaz. TAVI, kalp çalışmaya devam ederken yapıldığından, kapağı yerleştirme aşamasında kanın itici gücüyle kalp, yapay kapağı yerinden atmak ister. Bu nedenle, geçici olarak kalbin pompa gücünü azaltırız. Bunun için bir kalp pili cihazının sağladığı dış uyarılarla kalbin hızını birkaç saniyeliğine artırırız (~180 vuru/dakika). Çoğu doktor, bu pil uyarılarını ilave bir pil kablosu üzerinden hastaya verir; kablo girişi için de kasık veya boyun toplardamarına bir giriş yeri açar. Dolayısıyla, hasta uyandığında buralarda da bir bandaj görebilir. Hatta nadiren, kalıcı kalp pili takma olasılığının yüksek olduğu düşünülüyorsa kasıkta veya boyunda kalp pili kablosuyla beraber uyanacaktır. Ancak, ben de (Prof. Dr. Şükrü Akyüz) dahil bazı hekimler bu tekniği tercih etmez. Yani, ilave bir damar giriş yeri açıp pil kablosu üzerinden elektrik uyarısı vermek yerine, zaten hastanın kalbi içinde bulunan uzun tel üzerinden pil uyarısı veririz. Bu yeni teknik sayesinde; işlem süresini, komplikasyon olasılığını ve maliyeti azaltmış oluruz.

İşlem boyunca, kalp ve aortun görülebilmesi için X ışınlarını ve özel bir boyayı (kontrast madde) kullanırız. Bu sayede, tel ve kateterlerle hangi manevraların yapılması gerektiğine karar veririz. Boyayı verebilmek için diğer kasıktaki veya el bileğindeki küçük bir giriş yerinden ince bir kateteri aort köküne göndeririz. Bu yüzden, hasta uyandığında sadece TAVI kateterinin bulunduğu taraftaki kasıkta değil, diğer kasıkta ya da el bileğinde de bir bandaj görecektir. İşlemi yapmamızı sağlayan kasıktaki giriş yerini genellikle özel dikiş atma cihazları ile ameliyata gerek duymadan kapatırız (Kasık damarının çok kireçli olması gibi bazı durumlarda bu yöntem başarılı olmayabilir ve giriş yerini cerrahi olarak kapatmak gerekebilir).

İşlem bitince, hasta, genellikle işlemin yapıldığı odada (kateter laboratuvarı ya da hibrit oda) uyandırılır. Eğer, uygulanmışlarsa solunum tüpü ve geçici kalp pili kablosu hastanın klinik durumu da uygunsa çıkarılır.